Biraz da senden bahsedelim sen ve sana dair ne varsa dilimde aklımda hepsini bocalayayım şuraya. Unutma senin kırıkların üzerinde yürüyorum attığım her adımda paramparça oluyor ayaklarım ardımda kan kırmızı bir iz bırakıyorum sen kırımızı her şey berbat bir haldeyim. Toplum mühendisi ince ruhlu acemi bir şair aciz bir adam kötü bir ben ve ne olduğunu öğrenmeye çalışan kendimle aynı bedeni paylaşıyorum.

Şiirin aslında son şiirimiz olduğunu bilerek sonlandır okumanı
Yırt at sana yazdıklarımı
"Ölenle ölünmez" deyip tak kanatlarını
Ben yukarıda ya da aşağıda bir yerlerde olacağım
Kanatlarını kıranın kalbini mutlaka kıracağım

Şiirin tam burasında yanaklarımı öp...
Bir kaç kez öp
Gözlerin kapalı olsun beni dudaklarımdan öp
Şiirin burasını kırmızı rujunu sürdüğün dudaklarınla öp
Şiirin tam burasını beyaza buladığın tırnaklarınla yırt at

Şiirin bitti
Bu son şiirdi sana yazdığım
Son şiiriydi hayatımın...