Hayat bu...

Öyle anlar olur ki yanarken donarsın; kendi gölgene bile sahip çıkamazsın.
Kaybolursun kalabalığın içinde boğulursun kendi yalnızlığının gölgesinde...
Ve nerede büyürsen büyü genlerin nereye aitse sen o coğrafyanın duygularını ve fiziksel gücüne sahip olursun. İşte o coğrafyanın içinde kendini bir kere ararken bin kere kaybolmuş bulursun.

İnsan bir garip yalandır kendine başkasının alacakaranlığında kendi ışığını arar durur. İşte ozaman anlar insan; başkasının karanlığı ışıkta sana sadece gölge olur.
Eğer sen kendi yüreğinin ışığına sahipsen; başkalarının gölgesi karanlığında kaybolur.Eğer sen kendi yüreğinin ışığına sahip değilsen; başkalarının gölgesinde kaybolursun...