Bu eserin birinci kitabında 1876'da 1. Meşrutiyetin ilan edilmesiyle ilk meclisin açılması kapanması ve baskı rejimine giden yol incelenmişti. Bu eserde ise baskı rejimi incelenmektedir. Bu cümleden olarak Sultan Abdülhamid'in düzmece bir "çadır mahkemesi" ile Mithad Paşa Rüştü Paşa gibi saltanatı için tehlike olarak gördüğü önemli isimlerden nasıl kurtulduğu; baskı rejimini kurmasında ve devam ettirmesinde yardımcı olan hafiye teşkilatı jurnaller; başbakandan bakanlara; şeyhülislâm'dan şehzadelere; devrik Sultan V. Murad'dan veliaht Reşat Efendiye; öğrencilerden halkın bütün kesimlerine kadar uygulanan baskı incelenmektedir. Ayrıca Abdülhamid'in şahsiyeti ve idarecilik yönü ele alınmaktadır. Kısacası bir kesimin "ak" bir kesimin ise "kara" dediği Sultan Abdülhamid'i tarafsız daha doğrusu "Hakka taraftar" bir kalemden okuyacaksınız.