Türkiye'de otuz beş yıldır süren çatışmalarda evladını yitirmiş Kürt ve Türk aileleri ziyaret edip insanları acının ve umudun ortak dilinde buluşturmaya çabalayan bu deneyim sayesinde hem kendi önyargılarından sıyrılma cesaretini gösteren hem de insanları önyargı duvarlarını aşmaya davet eden bir fotoğrafçı Kamran Erkaçmaz. Tarsus'tan bir aile hikâyesinden başlayıp yola koyulan Erkaçmaz'ın güzergâhı Mardin Şırnak ve Hakkâri'ye oradan Karadeniz'e İç Anadolu'ya Ege'ye uzanıyor. Gücünü barış umudundan alan uzun ve zorlu bir yolculuktan geriye kalanların bir kaydı niteliğinde Acının İki Yüzü. Erkaçmaz asker ailelerinin de evladı dağa çıkmış ana babaların da gözlerinde aynı duyguları okuyor iki acı arasında bir köprü kuruyor. Acının İki Yüzü samimi hemdert olmayı yürekten isteyen bir fotoğrafçının barış çağrısı..."Önyargıların en büyük düşmanımız olduğunu bu yolculuğumda defalarca yaşayarak kendimle yüzleşerek öğrendim. Evlat acısının her dilde her coğrafyada karşılığını gördüm duydum hissettim. Geride kalmış artık gerçekleşemeyecek birçok hayali dinledim. Bu proje sadece benim projem değil. Bu proje benimle görüşen ailelerin otel paramı ödeyen gazilerin evinde beni en iyi şekilde ağırlayan dostların otostop çekerken beni yolda araçlarına alan insanların Trabzonlu Fahrettin Ağabey'in birçok farklı ilde beni misafir edenlerin üniversite öğrencilerinin ve isimsiz birçok insanın... Kısacası bu proje ülke insanımın projesidir."