Bir eylem ahlâkî bir değer taşıdığı için mi Tanrı tarafından emredilmiştir yoksa Tanrı tarafından emredildiği için mi ahlâkî bir değer taşır? Antik dönemde Sokrates ve Euthyphron arasındaki diyaloğun en kritik parçası olan bu dilemma ahlâkî olanla ilahî olan arasındaki ilişkiye dair kadim bir tartışmayı ifade etmektedir. Dilemmanın birinci bölümü doğal yasa ile ilişkilendirilirken ikinci bölümde başat rol ilahî emirlere verilmektedir. Ortaçağda İbrahimî dinlerin etkisi altında bir dönüşüm yaşayan bu dilemma modern dönemdeki ahlâk felsefesi tartışmalarının da önemli bir parçası olmayı başarmıştır. Eser bu tartışmalar bağlamında ahlâkın Tanrıyla ilişkisini ve insan doğasında nasıl yerleşik hale gelebildiği sorularını kendine konu edinmektedir.