Benim öyküm iğneyle gözün içine yazıldıAdımı urganlara verdiğimdeYaşlı adamlar savaş anılarını anlatıyorlardıBoğazlarına düğümlenen sözlerKıyılarıma elmas gibi düştüNe de olsa ölüme her zaman hazırlardıOysaki benim bir geçmişim yoktuGece yarısı aşk itiraflarından bağışlandımKaygılarımın beni yapıştırdığı asfalt ürkütmüyorBakışlarımı kaldırım taşlarına ezberlettimSokak aralarına sıkışıp kalan kalbimEllerimin birbirine olan uzaklığını ihbar ettiBeynim su almasın diyeKulaklarıma tıkanan çamur...