Altın Işık düşünce adamı olmasının yanı sıra verimli bir halkbilim araştırmacısı da olan Ziya Gökalp'in Türk masallarını halk öykülerinin ve destanlarının bir bölümünü nazım ya da düzsöz olarak yeniden yazdığı kitabıdır. Kitaptaki on iki metinden yedisi manzum dördü düzsöz ve biri sahne oyunu biçimindedir. Gökalp'ın halk yazınına yönelmesinin nedeni onun ulusal Türk düşüncesini yeniden kurmanın ancak halk yazınının dil ve anlatım özelliklerini belirlemekle mümkün olacağı düşüncesidir.