Fransız folkloru'nun en güçlü araştırmacılarından olan (folklor araştırmacılarının sıklıkla alıntıladığı ancak çalışmaları üzerinde derli toplu bir kitap bulunmayan) Arnold van Gennep yapısalcılıkla buluşan yaklaşımıyla alanda araştırma yapacak olanlara yöntemsel bir dizi çalışma önerisinde bulunmak yanında folklor içeriğini kendi ifadesiyle canlı sürekli değişen bir olgu olarak değerlendirir. Folklorun akademide bir araştırma alanı olarak kabul edilmesi için çabalar ancak hiçbir zaman folklor içeriği karşısında kuramı öncelemez. O bir folklor kuramcısı olmaktan çok alanda doğrudan gözlem yapan bir içerik araştırmacısı olmuştur. Bu nedenle bu kitapta uzun uzadıya derinlikli kuramsal tanımlamalar yapmaya çalışmayacağız; Arnold van Gennep'in çalışmaları üzerinde aşırı yorumlar yapma ve kuramsallaştırma çabasında olmayacağız. Olabildiğince söylemlerine (söylemlerindeki ya da biçemindeki naifliğe: yalınlığa doğallığa içtenliğe) yakın durarak onun folklor ve etnoloji karşısındaki tutumu kayda değer bulduğumuz kimi izlekleri (totemcilik Homeros sorunu Kolektif Bovarizm domovoy dilbilim halk sanatları gibi) tanımlamaları analizlerini irdeleyerek çalışmaların tekilliğini kavrama uğraşında olacağız.