" Bu topraklarda üretilen ayağı yerden kesecek bir vasıta yoktu. At vardı. Candı. Sahibinin yediğinden yer içtiğinden içer yaşar giderdi. Yaşatmadılar. Edinip kadim bir binit olarak kullanmak için ne yol kaldı ne yordam. Bütün yollar uyduruk araçların araçlar vergileri masrafları dizaynıyla satıcıların oldu. Atımızı vermekle büyük satışa geldik; yolsuz kanatsız yoldaşsız kaldık. Üstelik kadim vesaitten sayılan atımızdan olmuştuk. "
İshak Koç yeni kitabında sorunların kökeninden yola çıkarak at üzerinde sesli düşünüyor okurlarını da  düşüncenin eşsiz iklimine davet ediyor.
At Kafası alışkanlıklarımızı bozmaya doğru bildiğimiz yanlışları yüzüme vurmaya asıl gücün inancımız olduğuna vurgu yapmaya çalışıyor.
Hayat kısa hız kötü. At Kafası yavaşlamak için bir fırsat.
Ve düşünmenin özgürlük olduğunu anlamak için...