Bahtımcalar Aylık Dergide yayınlandıktan sonra sanatçı dostlarım ısrarla kitaplaşmasını istediler. Fakat bugüne dek nasip olmadı. İlk yayınlanan Bahtımcanın üzerinden tam 15 yıl geçmiş. Kısa sayılmayacak bu zaman zarfında onları okuyanlar dahi unutmuş olmalılar. Yazıldığı dönemden yıllar sonra okunduğunda bu günlüklerin iki işlevi hemen farkedilecektir: Yazıldığı zamana tuttukları loş ışık ve edebi zevki olan okuyucunun damağında bıraktığı edebi tat. Dergilerin sayfaları arasında kaybolup gitmesine gönlümüz razı gelmediği için Cemil Meriç için yazdığımız bir eleştiriyi de kitabın sonuna yerleştirdik. Meraklısı için hayli yararlı olacağını sanıyoruz. Şimdi ömür ağacımızdan düşen kimi gazelleri birlikte okuyalım; bunlar arasında belki sizin ağacınızdan düşen sararmış yapraklara benzeyenleri de çıkacaktır.