sabah İzmir'de okuyan ağabeyimden bir mesaj aldık. Finalleri bitmiş yarın 10:30 arabasıyla da Ankara'ya dönüyormuş. Ama yalnız değilmiş; Sıdıka diye bir arkadaşını da beraberinde getiriyormuş. Bu habere hepimiz çok sevindik. Özellikle annemle babam... Sıdıka meselesini duyunca annemin ağzı kulaklarına vardı: "Eh ne de olsa artık zamanı geldi." dedi. İnşallah iyi bir kızdır." Bu habere sevinmeyen tek kişi babaannemdi: "Öylesi kızlardan hayır gelmez." diye homurdandı. "Aklı başında bir kız ailesine danışmadan bir oğlanın peşine takılıp da oraya buraya gider mi?" Sonra o ayıplama dolu bakışlarını anneme yöneltti.: "Maşallah sen de çok iyi oğlan yetiştirmişsin; peşine takılanı alıp eve getiriyor."