"Doğumdan ölüme acısı tatlısıyla iki insanın hikâyesi bu...Bir masal gibi anlatan annemdi dinleyen babamdı.Biz de arada deredeydik.Canlı anlatımın ruh ve söz dizininin büyüsünden; kuru bir yazı dili çıkarmak zordu. Annemin masalları herkesi kuşatır yalınlığıyla vururdu.Kimi kez şımartır prenses yapar; kimi kez maskesini çıkarır kötülerdi.Sıradan yaşamın yürek çırpıntıları gelir çaresiz ölüme dayanırdı. Masalların tadı kaçar gerçekler hikâyelere dönüşürdü.Hikâyeler böylece hiç bitmez bir başka hikâyeye eklenirdi."