Ömür dediğin neki? Bir varmış bir yokmuş insan. Dünya ise sadece bir gölgelik. Konan uçar gelen göçer. Hepsi bu işte!.. Kim gelip de kaldı ki şu fani âlemde? Kim konup da göçmedi ki?..
'Her canlı ölümü tadacaktır...'1 buyuruyor Yüce Allah. Öyle ya ölüm hakikatinin var olduğu bir âlemde yaşıyoruz. Ömür kısa günler sayılı sırası gelen gidiyor işte. Kısacası dünya otağında bir misafirdir insan.
Her nefis ölümü tadacak da şu be(de)ndeki can tatmayacak mı sanki? ... Elbette tadacak! Dünyada bâki kalan var mı ki ben de kalayım? ...
Peki ya madem öyle de neden ben ölümü hiç düşünmem? Hatta ondan kaçılamayacağını öldükten sonra ne olacağımı gün gelip hesaba çekileceğimi neden hiç düşünmem?.. Neden hiç: 'Niçin varım?' demem?
Onu geçtim ya şu bendeki dünya malına bunca tamaha ne demeli? ... Nereye kadar bu şaşaalı hayat?... Daha ne zamana kadar bu debdebe içerisinde hoyratça debelenmek?
Öyle ya nereye ve ne zamana kadar?...