Sürgün yemiş saatler sevgili;Ne akrebin takati var ilerlemeyeNe de yelkovanın bir arzusu akrebi takip etmeye...Yakamozlar ay ışığında ölümle pençeleşirken sevgili;Ne denizdir sahile kavuşmaya meyilliNe de kumsaldır denize silkelenmeye gayretli...Can çekiliyor köprücük kemiğinde takılı durur sevgili;Ne ruhtur bedenden vazgeçmeye güç yetireNe de Azrail'dir vakti gelene az daha mühlet vere...Ondan mıdır sevgili?Durmuş saatlerde hüzün saklıVe her kumsalın bir hikâyesiHer sekaratın bir terlemesi var...