Bu çalışmada insan kaynakları yönetimi sistemi felsefî temellerinden işleyiş mekanizmalarına değin geniş bir sorgulamaya tabi tutulmaktadır. Ana akım çalışmalarda olanın aksine iktisat düşünürlerinin katkılarının yanı sıra sermaye birikim süreciyle bağlantıları çerçevesinde yönetim düşüncesinin gelişimine geniş yer verilmiş olan çalışmada verimlilik beşeri sermaye sürekli eğitim mantığı katılımcı yönetim rekabet "biz kültürü" ve insana değer verme gibi olgular çalışanlar perspektifinden eleştirel bir bakışla değerlendirilmektedir. Okuyucunun insan kaynakları yönetimi ile psikoloji iktisat ve hukuk arasındaki ilişkilerin basit bir dirsek temasından öte "araçsal kullanım" olarak tanımlanabilecek bir ilişkiler setini barındırdığını görebileceği çalışmada çeşitli insan kaynakları yönetimi pratiklerinin teori ile tutarlı olup olmadığı da tartışmaya açılmaktadır.