Sular söz dinlemez isyan akardıBahçesi tarumar çiçeğim güldüTele konmuş bir kuş ürkek bakardıÖmür bir yokuştu şehre döküldüAğlayan demirin sesi de demirKar beyaz buluttan yağsa gerektirSellerin önünde çamurdan nehirDünyanın alnında sarı kâküldüGözüm dağa doğru kulak kirişteBir yeni hayat var her can verişteKünyemi sordular kabre girişteGönlüm aldırmadı göynüm üzüldüNeslime akraba olacaktılarKalbimi açanlar ordan baktılarKanımı akıtıp sonra yaktılarBenden son hatıra bir avuç küldü.