"Tamer'i biliyo musun?""Uzun? Sakallı olan mı?"Hah o evet!""Niye sordun ki?""Ölmüş lan damdan atmış kendini.""Ha siktir!"İntihar fikrini sıradanlaştırıp adamların konuşmalarını arkamda bırakarak içeri girdim. Üç yatak vardı içeride. "Beyinleri kanamış üç insanı 5 metrekare odaya tıkmanın adı ne zamandan beri sosyal devlet oldu?" diye düşünmemeye çalışarak -çünkü kafam o sırada kızı delirmiş kadının topuğu yırtılmış çorabıyla meşguldü- Mithat'a dönüp en içten gülümsememle:"Vay! Aslan bacanak naber yaaa?" dedim.Bacanağın yatağının hemen yanındaki sehpada yarım kilo muz bir kilo armut bir kilo elma ve yarım şişe kolonya duruyordu.O an delirdim ve bir daha eve dönemedim.