"Boşlukdikeni" Gökhan Yılmaz'ın dördüncü öykü kitabı.

"Biraz Kuşlar Azıcık Allah" (2012) "İkiye Kadar Sayamamak" (2013) "Hevesin Kaçış Yönü" (2021) kitaplarındaki özgün diliyle dikkati çeken Yılmaz'ın kalemi işlek ve çevik. Kısa yalın devrik cümlelerin arasına koyu karanlıklar derin uçurumlar geniş ufuklar sığdırıyor. Boşluksuz sıkı örgülü yazıyor; sözün dolambaçlı yerlerindeyse anlamı tersine çeviriyor. İnsanın susup dünyanın konuştuğu yerde düşünceyi altüst eden duyguyla oynayan bir söylem yaratıyor.

Güncelin ironisiyle yüklü sert ve mayhoş öyküler var "Boşlukdikeni"nde.

Bahar önce dedenin bağrına geldi. Ellisinde var yok. Aynalar hoş karşıladı onu. Saçlar boyandı aslına. Şiir bulaştı kalemine ağzına. Dediler var bunda bir hâl. Dediler tövbe bu yaştan sonra. Dediler el âlem ne der.

Sordular nedir bu hayırdır. Dedi karışmayın ömrüm azdır. Baharın tersi ayazdır. Dediler susalım becerebilirsek. Dediler ne yapalım atamızdır.