Babam gelirdi ve akşam olurdu.Bahçedeki akasya ağacı gün boyu biriktirdiği kuşlarıbirer hayal topu olarak uzatırdı yatağımıza.Siyah-beyaz bir fotoğraf gibi gelirdi babam.Kamyonlar hep geceleri hep uzaklara giderdi.Ben o zamanlar bütün babaları susar sanırdım.Yalnızca gaz lambasıyla konuşan bir diş gıcırtısıydı babam.Kapılar titreyerek açılır titreyerek kapanırdı.Tanrıyı ve uzun konuşanları sevmezdi hiç.Babamdan yapılmış bir korkuydu dünya.(...)