Burası cennet değildi; cennet başka bir yerdi. Burası cehennem de değildi; cehennem de başka bir yerdi. Burası dünyaydı. Dünyayı cennet gibi yahut cehennem gibi yapan şey cennete ya da cehenneme giden yolun tam buradan geçiyor olmasıydı... Dünya bir yol ayrımıydı...
Hepimiz buraya aynı yerden geliyorduk ama buradan gideceğimiz yeri seçtiğimiz yol belirleyecekti... Kendi benliğimizin farkına vardığımız günden beri yaptığımız bütün seçimler bir bakıma bir yol tercihiydi...
İyi ile kötü arasında yaptığımız tercihler adaletle zulüm arasında yaptığımız tercihler merhamet ile gaddarlık arasında yaptığımız tercihler çalışmak yahut tembellik arasında yaptığımız tercihler bir cevap aramak ile bir bahane bulmak arasında yaptığımız tercihler iman ile inkâr arasında yaptığımız tercihler ahlâk ile ahlâksızlık arasında yaptığımız tercihler cimrilik ile cömertlik arasında yaptığımız tercihler...
...
Ben bunu ne kadar başarabildim bilmiyorum ama her zaman iyi bir insan olmak istedim. Ya da en azından kötü bir insan olmamak... Filozof bana "Bizi gerçekten iyi bir insan yapacak olan şey iyi bir insan olmak değil; iyi bir insan olmak çabasını sürdürebilmektir..." derdi. Elimizde yeryüzündeki kötülük karşısında bizi ayakta tutabilecek tek bir şey varsa o da işte bu çabaydı. Sonuç ne olursa olsun çabasını sürdürebilenler kazanmış olacaklardı...