"Sevdiğimiz zaman aşk o kadar büyüktür ki bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır onda kendisini durduran başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin büyülemesinin sebebiyse kendimizden çıktığını farketmeyişimizdir."1919'da Goncourt ödülünü alan "Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde" Proust'un bilinçdışı kekinden ufak bir dilim.