Son elli-altmış yılda ülkemiz çok hızlı değişti. Köylerde büyük aileler halinde akrabalarla içiçe yaşardık. Kendi ekmeğimizi kendi tarlamızda yetiştirdiğimiz buğdaydan su değirmenimizde una dönüştürüp kendi tandırlığımızda pişirirdik. Saatimiz olmadan güneşe bakarak zamanımızı ve yönümüzü belirlerdik erken kalkar erken yatardık.
Köy odalarında çene başlarında sohbet ederdik. Geride kalanın elinden tutar davullu-zurnalı keşkekli halaylı üç gün süren düğünlerde oynar eğlenirdik. Bahçemizin ilk kirazını bağımızın ilk üzümünü ineğimizin ilk ağız sütünü önce komşumuza tattırırdık. Askere gurbete gideni uğurlar yolu açık olsun güle güle gidip gelsin diye arkasından su dökerdik. Sağ-salim dönene evlenene doğurana muştu alana göz aydınlığı dilerdik. Daha nice güzel geleneklerimiz ve hayatlarımız vardı.
Şimdilerde o köylerimiz boşaldı üç-beş yaşlımız kaldı bağlar-bahçeler sarardı o günlerden sadece unutulmaya yüz tutmuş hatıralar kaldı. Hepimiz şehirlere doluştuk. Bu kitapta geçmişte yaşanan gelenek ve değer yargılarımız yazarın anıları üzerinden kimi yerde küçük şiirler ile desteklenerek kaleme alınmıştır.