Her anne-baba mutlaka çocuğunu sever. Ancak sevginizi ona hissettirmedikten sonra sizin içinizde yaşattığınız ve sakladığınız çocuk sevgisinin evladınız için hiçbir önemi olamaz. İçinizdeki sevgiyi çocuğunuzla paylaştığınızda ona değer katarsınız.Sevgiyi öğrenen çocuk mutlu olduğu gibi etrafına da mutluluk verir. Çünkü insanlık tarihi göstermiştir ki sevginin herkes için şifalı tedavi edici bir özelliği vardır....Çocuk ailenin bir ürünüdür. Yaşadığını ailesinin okulun ve çevresinin öğrettiklerini öğrenir......Öğrendiğimiz güzel şeyleri alışkanlık haline getirebilirsek o güzel davranışlar tutkal gibi hayat boyu bizlerden ayrılmazlar......Çocuk problemlerini kaba kuvvetle değil akıl yolu ile çözmesini öğrenmeli......Çocuğunuz her hata yaptığında arkasında olmamalısınız. "Annem ve babam haklı olduğum zamanlarda ancak benim yanımdadır." Diyebilmeli......Çocuklarınızı felâket dolu bir hayata değil mutluluk ve sevgi dolu bir hayata hazırlamalısınız...