O benim gülüşümdür dibinde oturduğunUzaktan türkü çığır serin tutsun gölgemiGün döndü gömleğimi kaptığı gibi güneşYorgunluk yüreğinden uçmak geçen bir gemi.Gözlerine değmeden eğilip geçiyorumEllerinden tuttuğum yerden başlıyor baharBeyaz susuş teninde kanaviçe kırlarıKimseye söylemeyin bunun da öncesi var.Bir başına kuğuydu suyu hatme oturmuşİnceden dal ucuna bel veren bir patikaSalıvermiş kendi saçlarından aşağıyaNe de tez döndü dünya ne çabuk bir afrika.O gün bugündür böyle adından taşan meyveLügatte yer bulamaz taşın üstünde göynürDer ki içimden bir ses sen hep öyle yalın kalYol ne kadar çekse de durduk yerde ölünür.