nerdedir ummama vurgun arılar ve çiçeklergecenin canına okuyorken Azrailbüsbütün ölüyoruz herkesin meftun olduğu şeyeve birden ayna oluyor kentin dudaklarıgöz bebekleri leylakuşluk vakti ölümüne hışırdarken ağaçlarkuşlar dağıtıyor aşiyanlarınıbelli ki firari vakitler yanaşmış avuçlarımaey suskunluk şehrimi zehirleyen yabancıey sabahı belay-ı mutluluk kılan ayrılıkbaksana ateşle raks ediyor güneşe sürgün dağlarrüyalar yarı meczup nağmelere tutunmuş sımsıkıkoruluklardan bir güvercin salınıyor göklererahvan atlar gibi