"XIX. yüzyılda tecrit etme sorgulama duş cezaları katı disiplin çalışma yükümlülüğü ödüllendirme gibi tımarhanelerde yürütülen tüm teknikler hekimi 'deliliğin mutlak efendisi' haline getirmişti. Gizlenen deliliği ortaya çıkaran onu yenmeye çalışan büyük bir ustalıkla tahrik ettikten sonra sakinleştirip yeniden onu konumlandıran hekimdi. Bu bağlamda deliliğin psikolojisi tırmarhanede gelişmiştir.Freud'un söylemiyle birlikte deliliğin tarihinde o zamana değin gerçekleştirilen tedaviye ilişkin bir kırılma yaşanacaktır. Klasik çağdan itibaren akıl dünyasıyla delilik arasında kopan diyalog psikanalizle yeniden kurulmuş olur."