"Egemenlik" üzerine derinlemesine bir inceleme sunan Ahmet Yusuf Yılmaz bu eserde demokrasi devlet yapıları ve ilahi düzen perspektifinden egemenlik olgusunu ele alıyor. Kitap devletin unsurlarını ve tarihsel süreçte değişen egemenlik anlayışlarını ele alırken demokratik egemenlik eleştirileri ve İslam'daki yönetim ilkeleri arasında güçlü bir karşılaştırma yapıyor. Devletin tanımı beşeri hukuktaki monarşi aristokrasi ve demokrasi gibi yapılar üzerinden değerlendirilirken Isparta ve Atina'dan Rönesans'a kadar uzanan siyasal evrim ayrıntılı olarak işleniyor. Orta çağ düşünürlerinden Aziz Augustinus ve Saint Thomas'ın teorileri modern ulus-devletlerin ortaya çıkışıyla birlikte egemenlik anlayışındaki değişimlere de ışık tutuyor.
Yazar ulusal egemenliği bir mit ve ütopya olarak değerlendirirken demokrasiyi sadece bir seçim sistemi değil insanların birbirleri üzerindeki tahakküm biçimi olarak tanımlıyor. Din ve sosyal hayat ilişkisini irdeleyen eleştiriler demokrasilerin dini kamusal alandan uzaklaştırma eğilimlerine dikkat çekiyor. Kur'an'daki egemenlik anlayışına geçişle birlikte insanın yaratılışı ilahi önderlik ihtiyacı peygamberlerin toplumsal rolü ve İslam devletinin kuruluşu üzerinde duruluyor. Hz. Muhammed'in (sav) toplum yapısını nasıl değiştirdiği ve vahiy kaynaklı yönetim ilkelerinin nasıl şekillendiği detaylandırılıyor. Bu eser demokrasinin eleştirisi ile İslam'daki yönetim felsefesini harmanlayan özgün bir yaklaşım sunarak hukuk siyaset ve din ilişkilerini derinlemesine sorgulayan okurlar için kıymetli bir kaynak niteliği taşıyor.