Kimi sevsem onun hep uzakta bir sevdiği vardı unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi... Kimi derinden sevsem o bir başkasını derinden hatırlardı. Öylesine çok sevdim ki onları başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını sessizce içim acıyla kanayarak dinledim. Beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyiydim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden.

Beni terk edenlerden tek bir isteğim olurdu. "Ne olur bir daha beni aramayın! Çünkü ben kolay unutamıyorum. Çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum. Çocukluğumun o güzel bahçesini." Böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni... Soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim... O yedek sevgili!...