Eğlence bütün topluluklarda çeşitli formlarla kendini gösteren insanın en doğal dışa vurumlarından biridir. Her
toplum kişisel kültürel ve dinî anlayış biçimlerine göre
eğlence üretmektedir. Eğlence her ne kadar hoşa giden ve bireyi mutlu eden doğal bir olgu olarak ortaya çıksa da her daim belli sınırlamalara tabi tutulmuştur. Bu bağlamda dinî kültürel kural ve normlar eğlencenin sınırlarını belirlemek istemiştir. Özellikle din insanda ilahi kutsal doğaüstü ya da metafizik alana ilişkin saygı ve buna bağlı olarak sakınma duygusu geliştirdiği için eğlencenin
sınırsız deneyimlenmesine müsaade etmemiştir.
Elinizdeki bu kitapta din bilimleri perspektifinden eğlence ve onun unsurları olan mizah müzik dans ve benzeri olgular hakkında fikir edinmek amaçlanmıştır. Bu bağlamda geneli İslamî İlimlerin bakış açısından hareketle dinde eğlence anlayışının imkânı ve sınırları anlatılmaya çalışılmıştır. Konu hakkında literatürde az
sayıda eser olması çalışmayı önemli kılmaktadır. Dolayısıyla din bilimleri perspektifinden eğlence olgusunu anlama çabasına küçük bir katkı olarak ortaya çıkan bu mütevazı girişimin yeni çalışmalara kaynaklık etmesi umulmaktadır.