Norbert Elias'a göre kapitalist sanayi toplumları (hizmet sektörünü de buna eklememiz gerek) bireyi verimlilik ilkesine göre kesin zaman dilimlerine bölünmüş bir gündelik/haftalık/aylık/yıllık hayatın korsesine sokmuş olsa bile insan bu dış baskıyı içselleştirip bir zaman vicdanına dönüştürmüş olduğu için bir bakıma onu algılamaz. Modern devlet toplum ve birey adına şiddeti hukuk üzerinden tekelleştirip bölüşümü düzenler. Bu tekelleştirme bireye işlevi ve anlamı devlette saklı bir tahakküm olarak yansır. Gregor Samsa Elias'tan yaklaşık elli altmış yıl önce bu tezi çürütürcesine sistemin çarkları arasında ezilmiştir. Dönüşüm adeta Gregor'un pasif direnişidir.