Ebu Yakup Sekkâki Miftahu'l-Ulum adlı eseriyle Arap belagatinde çığır açmış bir dilbilimi âlimidir. Müellif ve eseri Doğu/Harezm belagat ekolünün teorik ve sistematik yaklaşımını temsil etmektedir. Sekkâki bu eserinde dil ilimlerini ilmü'l-edeb kavramı altında tasnif etmiştir. Bu bağlamda ilmü'l-edeb; sarf nahiv ve belagat ilimlerini kapsamaktadır. Sekkâki iştikak sarf ve nahiv gibi gramer konularını inceledikten sonra belagati meani ve beyan şeklinde iki ana bölüm olarak tasnif etmiştir. Onun bu tasnifi sonraki dönemlerde temel bir şablon olarak kabul edilmiştir. Bunların dışında -belagat ilmine bağlı olarak- istidlal had aruz kafiye ve şiir gibi dil ve edebiyat ilimlerine de değinmiştir. Müellif böylece kavramsal ve teorik düzeyde belagati ayrı bir ilim olarak yetkinleştirmiştir. Bunu yaparken mantık ilminin kavram tanım önerme ve tasnif yönteminden de faydalanmıştır.
Bu çalışma Sekkâki'nin gramer ve belagat anlayışına ışık tutmayı hedeflemektedir. Eserde alanında uzman akademisyenlerin hazırladığı on bir bölüm yer almaktadır. Bu bağlamda Ebu Yakup Sekkâki'nin hayatına ilmî kişiliğine dil ilimlerindeki yerine sarf nahiv ve belagat (meani beyan bedi) anlayışına ayrıntılı olarak yer vermektedir. Bunların yanı sıra Sekkâki'nin fesahat ve i'caz anlayışı belagat tasavvurunda mantık-belagat ilişkisi klasik ve çağdaş dönemlerde kendisine yöneltilen eleştiriler ve değerlendirilmesi eserde tartışılan diğer konu ve hususlardandır.