Hüseyin Rahmi Gürpınar 1864'te İstanbul'da doğmuş 8 Mart 1944'te Heybeliada'da yaşamını yitirmiştir. Edebiyatımızın en önemli romancı ve hikâyecilerinin arasında yer almaktadır. Hüseyin Rahmi resmî ya da özel olarak düzenli bir eğitim almamıştır tamamıyla kendi kendini yetiştirmiş bir yazardır. Küçük yaşta yazmaya başlayan Hüseyin Rahmi'nin on iki yaşında kaleme aldığı Gülbahar Hanım adlı piyesi diğer bazı kitaplarıyla birlikte Aksaray'da çıkan bir yangında yanmıştır. Üstadı saydığı Ahmed Mithat Efendi'nin açtığı popüler roman anlayışını realist ve giderek natüralist ölçüler çerçevesinde sonuna kadar götürmüştür. Romanlarının önemli bir özelliği de toplumsal bir yergi taşımasıdır. Eserlerinde İstanbul'un mahallelerindeki yaşam tarzını natüralist bir biçimde dile getirmiştir ve bu yönüyle "sokağı edebiyata getiren sanatçı" olarak anılmıştır.

Hüseyin Rahmi Efsuncu Baba adlı eserinde yer yer sokak ağzını metne taşımıştır. Efsuncu Baba büyüyle tılsımla uğraşan define bulmaya ve madeni altına çevirmeye çalışan biridir. Yine bir define peşine düştüğü zaman Agop ve Kirkor adında iki gençle yolları kesişir. Kendilerinin cahil olduğunu kabullenen iki Ermeni genç meraklarına esir düşüp bu efsunlu adamın peşine takılırlar. Başlarında geçen olaylar yer yer okuyucusunu etkilerken büyük çıkarımlara da sebep olur.