Eve Dönen Düşünce, temel olarak düşüncenin tarihselliğini göz önünde bulundurarak toplum kavrayışının “doğa ile” nasıl şekillendiğini tartışıyor. Felsefe ve bilim tarihindeki kırılmaları, “doğma, ortaya çıkma, ilan edilme, kurucu babalar” gibi anlatılar haricinde, bir formasyon olarak değerlendiriyor. Pedagojik gerekçelerle öğrendiğimiz Avrupa-merkezci lineer düşünce tarihi anlatıları bozulurken Aristoteles’ten Aquinas’a, Hobbes’tan Spinoza’ya, Durkheim’dan Bookchin’e, feodalizmden ütopyaya, köleleştirmeden kapitalizme tarih ile düşüncenin refleksif diyaloğunu çift taraflı bir şekilde ele alıyor.