Taksiti devam eden salon takımının üzerinde uyuşmuş bir şekilde dizilerin karşısında geçen saatler. O taksiti ödeyebilmek için sabah 8 akşam 5 çalışılan günler. Kamu kurumunda, sigortalı böyle bir işe sahip olabilmek için ise yıllarca gidilen okullar. İnsanların birkaç saat eğlenmesi için kredi çekilip bir ton borca girilerek yapılan bir düğün. Böyle bir düğün ile kurulmuş tozpembe bir evlilik. Ve bu evlilikten doğacak olan çocuğun aynı aşamalardan geçmesini izlemekle son bulan bir ömür. Sahi hayat bu mu gerçekten?