Şakir Hanbelînin Fıkıh Usûlü adlı eserini İlahiyat Fakültesindeki öğrencilerimizle yaptığımız özel derslerde Arapça aslından okuduk. Kitabın üslûbu konuları ele alışı zaman zaman çağdaş kanunlardan örnek vermesi ve Mecel-le-i Ahkâm-ı Adliyyedeki maddelere sık sık atıfta bulunması öğrencilerimizin fıkıh usûlü ilmine ilgisini artırmıştı. Bu durum bizde eserin Türkçeye çevrilmesinin faydalı olacağı düşüncesini doğurdu.
Müellif fıkıh usûlü ilminin çok karışık ve adeta bilmece haline gelmesi sebebiyle böyle bir eser yazmaya ihtiyaç duyduğunu amacının bu ilmi öğrenciler için kolaylaştırmak olduğunu belirtmekte ve kitabında bu amacına uygun bir üslûp ve yöntem izlediğini ifade etmektedir. Kitap okunduğunda müellifin haksız olmadığı görülecektir. Ancak bazı konular işlenirken verilen örnekler; özellikle talâk ile ilgili örnekler Türk okuyucusu açısından garip karşılanabilir. Bu tür örneklerin bire bir Türkçe karşılığını aramak yerine Arapça dil mantığı yönünden değerlendirilmesi yararlı olacaktır.
Kitap konu başlıkları yönünden bilimsel sistematiğe göre düzenlenmemekle beraber tercümede bu eksiklik mümkün mertebe giderilmeye çalışılmıştır. Kitapta geçen âyet numaralan verilmiş hadislerden ve yer yer başka kitaplardan yapılan nakillerden bulabildiklerimizin kaynakları belirtilmiştir. Gerekli görülen bazı yerlerde ise kısa notlarla açıklamalar yapılmıştır.