Hayatla ölüm arasındaki sancılı bir çizgidesin.
Ne gidebiliyorsun ne kalabiliyorsun.
Hani anlatamadığın şeyler vardır.
Sustukça içine hapsettiğin ama boğulduğun.
Sürekli ağlamaklısındır ve uyumak artık hayalin olmuştur.
Uykusuz gecelere hükmederken bulursun kendini.
Uyuyamazsın anlatamazsın ve günün birinde yüzleşirsin.
Uykusuz gecelerine bir yenisi daha eklenirken pişmanlıklar keşkeler omzuna yüklenir.
Ve o duygularla yaşamaya çabalarsın.
Gülümsemelerine sığınırsın.
Ve bakarsın kimseden fayda yok.
Alırsın kağıdı eline başlarsın yaşadıklarından mürekkepler damlatmaya...
Zaman geçiyor
Dursa zaman
Geçmese akreple yelkovan
Keşke...
Şu hasreti bir dindirebilsem
Yağmur gibi yağıyorum
Ah bir bilsen...