"Annie'nin hayal edebileceğinden kolay oluyor her şey. İsabelle'e eğilmek koluyla sarmak kolay. Onu öpmek kolay. Ve Isabelle'in de onu geri öptüğü o bir an için çok güçlü bir kavuşma hissi duyuyor. Dünyada bundan başka bir şey istemiyor o an. Bir nefes alıp verme kadar uzun süren o anda zaman oda bütün hayatı hepsi duruyor. Ve sonra mum Annie'nin saçlarını tutuşturuyor. Kekremsi bir yanık kokusu duyuluyor. Isabelle hemen geri çekiliyor. Annie'nin yanan saç tutamını söndürüşünü seyrediyor. İkisinin üst üste binen nefes sesleri odayı dolduruyor. 'Böyle bir şey olmadı' diyor Isabelle. 'Unutma.'

Yalnızca bir roman değil... 19. Yüzyılın en iyi kadın fotoğrafçısı fotoğrf sanatının öncüsü Julia Margaret Cameron'un çektiği bazı fotoğrafların yazarın zihninde bıraktığı izlenimlerden ve etkilenmelerden yenide yaratılmış bir fotoğrafçı kadın romanı...