Kur'an bize Allah'a imanın tevhid şuuruna endeksli olduğunu öğretir. İslami akidelerle tanışık insanların çoğu tevhidi bir beyan olarak düşünür. "Allah birdir. Ortak ve benzeri yoktur evren O'nundur." Lakin böyle düşünsek ve bunun doğruluğuna inansak da genellikle durum pek de öyle değilmiş gibi yaşarız. Tevhid gerçeğine kayıtsız kalırız. Zira bir şeyi kabul etmek ona uygun yaşamayı seçeceğimiz anlamına gelmez. Bu sebeple ilahi birliğin tasdiki gibi görünen şey aslında üstünkörü yüzeysel sığ tevhiddir. Gerçek tevhidi yeşertmek için çıktığımız uzun yolculukta ilk adım olabilir en fazla. Son değildir ancak bir başlangıçtır çünkü hakiki tevhid bilincinin birçok derecesi vardır. Tevhid; bildiğimiz öğrendiğimiz bir kere söylediğimiz bir şey değil yaşanılan bir hâldir. Bilgiyle başlasa da sadece bir malumat olamaz. "Allah birdir" demek ilahi birliğin manasının tam olarak ne olduğunu hayatımızda ne gibi sonuçlar doğurması gerektirdiğini kavradığımız anlamına gelmez. Başka bir deyişle; hayata bakışımızı dönüştürmez. Zaten bu kadar kolay olsaydı neden Kur'an'da böyle detaylı ve vurguyla tevhidin gerçek manası bize anlatılsındı ki? Tevhid Kur'an'ın en merkezî en sık tekrar edilen mesajıdır. Buna rağmen ne sıklıkla üzerinde kafa yoruyoruz? Bize ne anlattığını duyuyor muyuz?

Bu kitap en derin varoluşsal sorularımızın yanında en sıradan umutlarımıza korkularımıza da ışık tutarken Bouguenaya; günlük hayatlarımızda tam anlamıyla teslimiyete ulaşıp huzur bulmak İslam'ı gerçek manasıyla yaşamak için Allah'ın tekliğinin işaretlerini görmeye duyduğumuz ihtiyacı açığa çıkarıyor.