halbuki ne severdim suların taştan sekmesini ben ak karlardan gümüş ışıltılara eriyen suların toprağı içip toprağa içire içire kendini taştan taşa sekmesini derelere doğru derelerden ırmaklara ırmaklardan denize denizden aşkın'a doğru ne çok diye diye diye döşümde şen davullar çalan o dilin tesellîsi bile yok o vakitler halbuki yan gelmeleri de su kenarlarında ne çok suyu ne çok