Birkaç haftalık kızı İsa'nın ölümüyle sarsılan P. F. Thomese için edebiyat ve dil artık öenmini yitirmiştir. Yıllardır en büyük teselli kaynağı olan Nabakov ve Flaubert'in romanlarına bile sığınamaz artık. Diline yeniden kavuşması için acının kalbine yolculuk etmesi gerekir. Orada hayatın anlamını ve anlamsızlığını bulur ve yekrar soluk almaya başlar.Gölge Çocuk'ta dilini kaybeden bir yazar mutluluğu kaderi acıyı ve hiçliği duygusallığa yer vermeden yalın ancak çarpıcı bir anlatımla betimliyor.