yırttım fermanı han benim kervan da
bir elimde kundağım diğerinde biten ömrüm 
çiçeklenen toprağım 
cebimde mevsimler avuçlarımda dünya
kuşandığım zırh sığındığım dua
savaşım barışım sancağım
aşkın suyun ötesi özgürlüğün sesiydiler
gözlerime yığdım cümlenin acısını
mendilim oldu
karanlıkta ışığım lal'ken dilim oldular...