Seni dünyanın o gücenik ve yılgınköşesinde seyrettim.Gülümsüyordun.Gözlerin tembihlenmiş iki uslu çocuk gibi hep uzak durduyüzümün salıncaklarından.Gülümsüyordun.Dökülmüş bir su goncası yitik bir çiçekoluyordum.Gülümsüyordun.Kalbi kanatlarından başlayarak kırılan bir kuş oluyordum.Yıllar ve yollarBuzlar ve harlar...Belki trilyon an geçecek kalbimden.Ama sen geçmeyeceksin.Ömür billah geçmeyeceksin...