Bugüne kadar Türk halk hikâyeleri hakkında gerek metin neşri ve gerekse bilimsel inceleme olarak önemli pek çok çalışma yapılmıştır. Bir folklor ürünü olan halk hikâyesi (türkülü hikâye) gelenek anlatıcı dinleyici çevresi müzik ve metin unsurları üzerine bina edilmektedir. Eğer incelenecek malzeme türkülü hikâye ise gelenek'e bağlı olarak anlatıcı'lar tarafından icra edilen bu örnekleri bir sosyal olay/canlı gösterim olarak kabul etmek ve onları ait oldukları bağlam (context) içerisinde değerlendirmek gerekecektir.Eserde Çukurovalı Âşık Mustafa Köse'den katılımlı gözlem tekniğiyle doğal bir ortamda derlenen Güzel Ahmet Han Mahmut Bey Böyrek Helvacı Güzeli ve Âşık Halil isimli türkülü hikâyeler ait oldukları bağlam içerisinde Halkbilimi ve Edebiyat Bilimi yöntemlerine göre tahlil edilmiştir.