Sinemanın dili görseldir. Başka bir deyişle Sinema görsel bir sanattır. Diyalog ve müzik de önemlidir ama bir hikayeyi en iyi görüntüler anlatır. Yani iyi bir sinemacı görüntüyü tanımalı ve nasıl kullanılacağını bilmelidir. Sinemanın ilk 50 yıllık üretim dönemi Film (Pelikül) çağıdır. Film tek ve yegane görüntü kayıt ortamı olarak kullanılmıştır. Film kullanılarak görüntü yakalama pahalı büyük sermayeye gereksinim duyan bir uygulamadır. 1980'li yıllarda dev elektronik şirketlerince yaygın bir şekilde halk kitlelerinin tüketimine sunulan "Elektronik Yöntem" ile hareketli görüntü yakalama ise çekim işleme ve dağıtım aşamalarında çok daha az uzmanlık ve iş bölümü gerektiren ucuz bir işlemdir. Günümüzün popüler teknolojisi olan yüksek tanımlamalı (HD-High Definition) görüntüleme Beyaz Perde ve Televizyon ekranında film görüntüsüne en yakın görüntüyü veren elektronik dijital görüntü yakalama ortamıdır. 35mm film'in yaklaşık 4000 yatay piksele tekabül eden 4K çözünürlüğe sahip olduğunu var sayarak filmin çok daha detaylı ve keskin görüntüler vereceğini düşünebiliriz. Elektronik görüntüleme yönteminin keşfedildiği ilk günlerinden beri başarılmak istenen filmin yakaladığı gölge ve ışık detayı derinlik renk zenginliği gibi özelliklere sahip mükemmel görüntüye ulaşmak olmuştur. Sinematografır'a büyük kolaylıklar sunan diğer özelliklerin yanı sıra film görüntüsü ile eşdeğer kalitede bir görsellik sunmak bu görüntüleme yöntemindeki tüm teknolojik gelişme ve buluşların hedefidir. 'HD Sinematografi' kitabı yazarının Post Prodüksiyon Endüstrisinde edindiği 20 yıllık bilgi ve deneyimin ana hatlarını okuyucuya taşırken HD Görüntüleme Teknolojisini ve bu teknolojinin film ile kıyaslanmasını da anlatan bir bilgi kaynağıdır.