YALNIZLARIN TÜRKÜSÜ

Sonsuzun rahminde yaşayan
Sonsuzluk eriyim.
Ey eğilmez başımı okşayan!
Ben o öksüzlerden biriyim!

Elinde kuru bir kamıştır bu benlik
Senden başkasına duymam yârenlik.

Bükülmez bilektir adım
Zapt edilmeyen mızrak.
Yalnız kendimedir feryadım
Gönlük pâk yüzüm berrak.

Üflediğin kamış olmak ne güzel!
Ey zaptu raptı tanımayan el!

Senden gayra dik başlıyım
Çatık kaşlıyım;
Sert ve serseri
Ne ileri ne geri.

Tunç yüzlü kor gözlü adamım ben;
Üstümde tutmadım hiçbir eli
Özgürlük gibi deli
Sarp kayalardan inen sular gibi heybetli
Çığlık gibi gür sesli
Ve bereketli.

Aşkım yalnız sana
Tanık ol bana!
Ey kara günlerin ak dostu sevgili!
Ey ölümsüzlüğümün kefili!

Yaşar Nuri ÖZTÜRK