Hz. Muhammed'in anne ve babasının ehl-i necat olup olmadıkları öteden beri İslam aleminde merak edilegelen önemli konulardan biridir. Bu mesele Ebeveyn-i resulün dinî hükmünün ne olduğu bunun Hz. Peygamber'le doğrudan ilgisinin bulunup bulunmadığı Hz. Peygamber'e saygısızlıkta bulunmanın hükmü ve Hz. İsa ile Hz. Muhammed'in üstünlüğü gibi vesilelerle de gündeme gelmiş zaman zaman sadece devlet ricali ve alimler arasında değil halk arasında da hararetle tartışılan merakı mûcip bir husus olmuştur. Konu ilk dönemlerden itibaren ilgili ayet ve hadisler çerçevesinde kaynaklarda dağınık olarak yer almıştır. Böyle olmakla birlikte Celaleddin es-Suyûtî'den (ö. 909/1505) XIX. yüzyıl sonlarına dek dört-beş asırlık bir süreçte konunun güncelliği sürmüş özellikle Osmanlı'da adeta bir "Ebeveyn-i Resûl Risaleleri" geleneği meydana gelmiştir. Bu eser Hz. Peygamber'in anne-babasının dinî hükmünün ne olduğunun araştırılması ve konuyla ilgili çeşitli dönemlerde telif edilen Ebeveyn-i Resul risaleleri seçkilerinden oluşmaktadır.