"İnsan kendini olduğu gibi; arzuların oyuncağı kırılgan acıya duyarlı kaygılı kendisine ve geleceğe ilişkin herhangi bir güvenceden ve dayanaktan yoksun bir varlık olarak kabul etme cesaretini gösterdiğinde fark edecek ki: Bir zamanlar neşeyle yıktığı ve şimdi ayakta kalabilmek için üzüntü içinde yeniden inşa etmeye çalıştığı dünya anlamdan ve hakikatten yoksun teorilerin boşlukta gezinip kendilerini tükettiği bir cehenneme dönüşmüş."