Özenle yerleştirdiler beni tabuta. Sayısız insandan izler taşıyan bir tahta kokusu... Bir el soğudukça eğrilip kalan dizime bastırarak düzeltti. Ellerimi yanlarıma uzattılar. Sağa sola çarpmaması için başımın iki tarafını da ceketimle doldurdular. Gömleğimin dışarıda kalan yenini toplayıp içeriye aldıktan sonra tabutun kapağını üstüme kapattılar. Bütün dünya dışarıda kaldı.Usta hikâyeci Hüseyin Su uzun bir aradan sonra dördüncü öykü kitabı İçkanama'yla okurunun karşısında. Günlük hayatın içerisinde silik sayılabilecek bir insanın iç dünyasında derinleştikçe yaşadıkları ortaya çıkıyor her bir öyküde. Dünya acıma- sızlığıyla dönerken ona uyum gösteremeyenler içten içe yok olup bir içkanamanın kahramanları olarak dünyadan ayrılıyor.