Son zamanlarda gündemi işgal eden "taksici-uber kavgası"nın derinliklerinde hiç şüphesiz ki özel kişilerin faaliyetlerinin kontenjan kısıtlamasına tabi tutulmasına ilişkin bir hukuki mesele vardır. Kısaca "biri yer bir bakar kıyamet ondan kopar" atasözüyle özetlenebilecek bu mesele "kontenjan kısıtlamalarına tabi özel kişi faaliyetleri"nin gerek sahip olduğu özgün karakter gerekse birçok kuruma farklı açıdan bakılmasına vesile olabilecek özellikleri sebebiyle idare hukuku alanında mutlaka ele alınması ve incelenmesi gereken bir konudur. Öyle ki kontenjan kısıtlamalarına tabi özel kişi faaliyetlerinin karakter ve özelliklerini klasik idare hukuku kurumlarıyla açıklamaya çalışmak çoğu kere kuramsal açıdan çelişik sonuçlar vermektedir. Bu tür faaliyetlerin klasik kamu hizmeti bakış açısıyla ele alınması halinde varılan sonuçlar ile özel girişim özgürlüğü bakış açısıyla ele alınması halinde varılan sonuçlar çoğu zaman birbirleriyle tutarlı olmayan bir görünüm de sergileyebilmektedir. Dolayısıyla "kontenjan kısıtlamalarına tabi özel kişi faaliyetlerin" bir yandan kamu hizmeti öte yandan da özel girişim özgürlüğü kıskacında bulunduğunu söylemek hiç de yanlış değildir.(