"Yeni neslin şipşak aşklarına karşın nispet ve geçmişe ayna tutan bir bakış açısıydı sanki bizimkisi hikayelerin tesadüflere dayalı olarak bir araya aynı sınıfta karşılaştırdığı iki insan birbirlerine yavaş yavaş yavru bir ceylanmışçasına yaklaşmayı deniyordu aman ne kadar klişe!

Sayısız kitaptan ve filmden ne gibi farkımız vardı ki.

Er ya da geç bir şekilde yakınlaşıp sonra birbirimizden uzaklaşacaktık. Devamında araya arkadaşlarımız girecekti ve kaldığımız yerden devam edecek belki daha sonra evlenecek ve mutlu olacaktık evet muhtemelen bu şekilde ilerleyecekti bizim hikayemiz bunda şaşırılacak bir yön yoktu hayaller bile kurulurken oldukça sade ve bir ekstra barındırmadan kuruluyordu şayet darmadağın olduğunda ardında kırık kalplerin kalmaması da buna bağlı.

Bilirsin ne kadar devasa hayal o kadar ağır gerçek demektir adına hayat denilen dün bugün ve yarın arasında gidip gelinen kamerası yalnızca tek kişinin gözlerinden ibaret olan filmlerde."

Melis ve Levent'in imkânsız aşkına iki ruhun birbirini sessizce istemesine aşkın toyluk evresinden çıkıp yavaş yavaş kişinin bünyesinin tamamı haline geldiğine tanık olacağınız bir hikâye onların hikayesi. Sevmenin yetmediği hikayelerden.